We krijgen te veel PFAS binnen via voedsel en drinkwater, blijkt uit recent onderzoek van het RIVM. Van PFAS is al langer bekend dat het verstorend werkt op het immuunsysteem en de hormoon-huishouding. Verwacht wordt dat de PFAS-problematiek de komende tijden acuut zal blijven.
Daarom ontwikkelden we een eigen methode om PFAS te analyseren en te detecteren in voeding.

Teveel blootstelling aan PFAS in Nederland

Mensen in Nederland krijgen te veel PFAS binnen via voedsel en drinkwater. Dit blijkt uit recent onderzoek van het RIVM Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu . Hierdoor kunnen er nadelige effecten op de gezondheid ontstaan. Het RIVM adviseert de overheid daarom ervoor te zorgen dat mensen minder in contact komen met PFAS. Mensen kunnen zelf weinig doen om PFAS in voedsel en drinkwater te vermijden. Drinkwater en gevarieerde voeding zijn belangrijk om gezond te blijven, zelfs al krijg je er kleine hoeveelheden PFAS mee binnen.

Wist u dat…

• PFAS staat voor poly- en perfluoralkylverbindingen. Deze vormen een groep van stoffen van gedeeltelijk (poly-) of volledig (per)gefluoreerde verbindingen. Het is een specifieke verzameling persistent organic pollutants (kortweg POP’s).
• PFAS worden onder meer gebruikt om materialen afstotend te maken voor water, vuil en vet/olie.
  Je vindt PFAS bijvoorbeeld in textiel, vuurbestrijdingsschuim en polymeren, maar ook in kookgerei (anti-aanbak) of schoonmaakmiddelen.
• Er zijn honderden PFAS-verbindingen bekend, met uiteenlopende chemische structuren. De bekendste PFAS zijn PFOS (perfluoroctaansulfonzuur) en PFOA (perfluoroctaanzuur). PFOS is dus een component binnen de stoffengroep PFAS.
• PFAS transfereren van de bodem naar planten, en van diervoeders naar levensmiddelen van dierlijke oorsprong, zoals melk, eieren en vlees.
• PFOS en PFOA hopen niet op in vetten, maar binden eerder aan eiwitten in het bloed en de lever.

PFOS komen op twee manieren in omloop:

• Enerzijds via de voeding. De organische componenten van PFOS zijn moeilijk afbreekbaar. Omdat ze zich ophopen (de zgn. bioaccumulatie), vind je ze in hogere concentraties terug in voedselsoorten aan de top van de voedselpiramide (zoals vis, vlees, eieren, enz.).
• Anderzijds verspreiden PFOS zich ook via de atmosfeer en de oceanen. Zo komen ze in de bodem en in het water terecht.

Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat PFOS (en andere PFAS) het risico op gezondheidsschade verhogen. Om het gezondheidsrisico voor mensen en dieren in te perken, is het dus belangrijk om zowel de (vee)voeding, het water als de bodem te analyseren.