PFAS in Vis en Schaaldieren

Net als bij eieren en andere voedingsmiddelen, kunnen PFAS ook in vis terechtkomen. Dit kan via verschillende wegen, zoals via de water- en voedselketen, waarbij PFAS in het water terechtkomen en vervolgens worden opgenomen door plankton en kleine vissen, die weer worden gegeten door grotere vissen.

Er zijn verschillende studies uitgevoerd naar de aanwezigheid van PFAS in vis, en in sommige gevallen zijn hoge concentraties gevonden. Vooral vissen die zich voeden aan de top van de voedselketen, zoals tonijn, zwaardvis en haai, kunnen hogere niveaus van PFAS bevatten vanwege de accumulatie van deze stoffen in hun weefsels.

Hoewel de aanwezigheid van PFAS in vis nog steeds wordt onderzocht, zijn er geen directe gezondheidsrisico’s voor mensen vastgesteld bij het eten van vis met PFAS. Echter, de inname van vis kan wel bijdragen aan de totale blootstelling aan deze stoffen, vooral bij frequente consumptie van vis die hoge niveaus van PFAS bevat.

Om de blootstelling aan PFAS via vis te verminderen, worden er in veel landen maatregelen genomen om de vervuiling van water en voedselketen te verminderen, evenals maatregelen om de hoeveelheid PFAS in vis te verminderen, zoals het verbeteren van productieprocessen en het screenen van vis op PFAS.