PFAS in Water

PFAS kunnen in het water terechtkomen door verschillende bronnen, waaronder industriële lozingen, uitloging uit grond en bodem, en de afbraak van producten die PFAS bevatten, zoals blusschuim. Bovendien kan regenwater PFAS naar oppervlaktewater en grondwater transporteren.

PFAS zijn zeer persistent en mobiel in het milieu, waardoor ze zich gemakkelijk kunnen verspreiden over grote afstanden en zich kunnen ophopen in waterlichamen, zoals rivieren, meren en grondwaterlagen. Dit kan leiden tot hoge concentraties PFAS in het water, wat schadelijk kan zijn voor het milieu en de ecologie.

Langdurige blootstelling aan hoge concentraties PFAS in drinkwater kan ook negatieve gevolgen hebben voor de gezondheid, zoals een verhoogd risico op kanker, hormoonverstoring, leverschade en verminderde immuniteit.

Om deze redenen worden er internationale normen en richtlijnen ontwikkeld om de blootstelling aan PFAS in drinkwater te beperken. Daarnaast worden er maatregelen genomen om de verspreiding van PFAS in het water te voorkomen of te verminderen, zoals het verminderen van het gebruik van PFAS-houdende producten en het uitvoeren van saneringsmaatregelen op verontreinigde locaties.