PFAS in Grond

PFAS kunnen in de grond terechtkomen door verschillende bronnen, waaronder industriële lozingen, uitloging uit bodemverbeteraars en compost, en de afbraak van producten die PFAS bevatten, zoals blusschuim en tapijten. Bovendien kan regenwater PFAS naar de bodem transporteren.

PFAS zijn zeer persistent en mobiel in het milieu, waardoor ze zich gemakkelijk kunnen verspreiden over grote afstanden en zich kunnen ophopen in de bodem. Dit kan leiden tot hoge concentraties PFAS in de bodem, wat schadelijk kan zijn voor het milieu en de ecologie.

Langdurige blootstelling aan hoge concentraties PFAS in de bodem kan ook negatieve gevolgen hebben voor de gezondheid, zoals een verhoogd risico op kanker, hormoonverstoring, leverschade en verminderde immuniteit.

Om deze redenen worden er internationale normen en richtlijnen ontwikkeld om de blootstelling aan PFAS in de bodem te beperken. Daarnaast worden er maatregelen genomen om de verspreiding van PFAS in de bodem te voorkomen of te verminderen, zoals het verminderen van het gebruik van PFAS-houdende producten en het uitvoeren van saneringsmaatregelen op verontreinigde locaties.